Charakterystyka/ morfologia

BIEGACZ FIOLETOWY (Carabus violaceus Linnaeus, 1758)

Systematyka

rząd: chrząszcze (Coleoptera)

rodzina: biegaczowate (Carabidae)

rodzaj: biegacz (Carabus)

podrodzaj: Megodontus

gatunek: biegacz fioletowy (Carabus violaceus Linnaeus, 1758)

Charakterystyka/ morfologia

Duży chrząszcz o długości ciała 24-32 mm. Spód ciała czarny, obrzeżenie pokryw i przedplecza niebieskie lub fioletowopurpurowe, rzadziej zielonkawe. Dymorfizm płciowy, taki jak u innych przedstawicieli rodzaju: samice są większe, z szerszymi pokrywami, przednie stopy samców zgrubiałe.

Biotop/ preferencje pokarmowe

Szeroko rozprzestrzeniony gatunek europejski tworzący wiele podgatunków i odmian o słabo zarysowanych różnicach. W całej Polsce występują prawdopodobnie podgatunek nominotypowy zasiedlający Europę Środkową oraz podgatunek C. violaceus ssp. andrzejusci. Biegacz fioletowy jest gatunkiem eurytopowym, o szerokiej tolerancji ekologicznej, najczęściej spotykany jest jednak w lasach liściastych i mieszanych. Występuje także na łąkach, obrzeżach lasów i terenach podmokłych, unika skrajnie suchych terenów. W górach występuje także powyżej piętra regli. Larwy i owady dorosłe są drapieżnikami, preferującymi dżdżownice i gąsienice motyli. Jedzą także drobne ślimaki.

Rozwój osobniczy

Cykl rozwojowy od jaja do postaci dorosłej trwa do kilku miesięcy. W Polsce owady dorosłe spotykane są najczęściej od początku czerwca do początku września. W pozostałym okresie przebywają w diapauzie, w pniach drzew lub pod ziemią. Część populacji górskich także zapada w diapauzę letnią (przełom lipca i sierpnia). Zimują owady dorosłe, które mogą żyć do kilku lat.

Status gatunku

Należy do najpospolitszych krajowych biegaczy z rodzaju Carabus. Nierzadko można go spotkać także w sąsiedztwie domostw ludzkich. W miejscach występowania tworzy zwykle liczne populacje. Ze względu na rolę drapieżnika, objęty jest ochroną gatunkową.

Autor: Paweł Niemiec