Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Pardwa górska (Lagopus muta)
Systematyka
rząd: grzebiące (Galliformes)
rodzina: kurowate (Phasianidae)
gatunek: Pardwa górska (Lagopus muta)
Charakterystyka/ morfologia
Ptak większy od kuropatwy. Latem ma upierzenie maskujące. Samiec na grzbiecie i piersiach jest szaro- brunatny lub szaro- czarny, samica w żółtobrązowy marmurek nieregularnym rysunkiem. Spód przez cały rok mają biały. Młode upierzone jak samica. Jesienią samica przypomina samca w szacie jesiennej. Upierzenie zimowe, całkiem białe, tylko lamowanie ogona pozostaje czarne, a samiec ma czarny prążek od kąta oka dzioba, do oczu. Skrzydła białe. Nogi i dziób mocne. Szyja zaznaczona. Na śniegu gęste upierzenie maskuje i chroni przed zimnem. Pardwa górska też duże porośnięte pierzem stopy , co zapobiega zapadaniu się nóg w śnieg. Znakomicie przystosowana do życia w skrajnie nieprzyjaznych warunkach. Samice wymieniają szatę czterokrotnie, samce trzykrotnie aby dostosować swój wygląd do otoczenia. Bardzo trudno ją odróżnić od pardwy zwyczajnej (Lagopus lagopus) . Zrywający się do lotu samiec odzywa się suchym terkotem, podobnym do głosu samca cyranki. Ptaki chodzą i biegają po ziemi. Latają nisko. Po szybkich uderzeniach skrzydeł następuje faza lotu ślizgowego ze skrzydłami częściowo opuszczonymi do dołu. Długość ciała do 36 cm, rozpiętość skrzydeł 60 cm, waga 400 do 480g.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Występuje na półkuli północnej w tundrze i w wysokich górach, nawet a Arktyce. Latem skaliste urwiska powyżej granicy lasu. Zimą przenosi się na niższe obszary, gdzie łączy się w stada. Pożywieniem są różne rośliny górskie i tundrowe i ich nasiona pąki, pędy i owady we wszystkich stadiach.
Rozwój osobniczy
Jej porą lęgową jest marzec- maj. W czasie lotu tokowego samiec wydaje skrzydłami furkoczący odgłos a samica odpowiada mu niskim „kjuk”. Gniazduje na suchych zboczach wysokich gór, zazwyczaj powyżej granicy występowania drzew . Gniazdo na ziemi, wśród rumowisk skalnych. Na legowiskach ptaki są mało płochliwe. Samica znosi 6 do 10 jaj które wysiaduje sama przez okres 24- 26 dni. Jajka są dość duże, ciemnożółte, gęsto pokryte plamami. Pisklęta SA owadożerne, stąd długotrwałe deszcze i zimno powodują duże straty w lęgach. Młode zostają dłuższy czas przy rodzicach. Dojrzałość płciowa osiągają w pierwszym roku.
Status gatunku
Gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Przygotowała: Wanda Kula